Acı Yolunda İki Durak #Srebrenitsa
Acının ve soykırımın simgelerinden biri olan bu hangar da, bir utanç vesikası olarak tarihin puslu dizelerinde yerini almış ve haykırıyor: “ Unutulan Soykırım Tekrarlanır.“
DevamAcının ve soykırımın simgelerinden biri olan bu hangar da, bir utanç vesikası olarak tarihin puslu dizelerinde yerini almış ve haykırıyor: “ Unutulan Soykırım Tekrarlanır.“
Devam“Bak arkadaş, bizim esaretimiz kendimize. Kalbimizdeki ve aklımızdaki prangaları kırmanın tek yolu var: Kendimize özgürleşmek. Bu nasıl olacak der gibi bakıyorsun ya bana, ben de çok baktım sendeki bu bakışlarla kendime. Rüzgâr bizim duygularımız, kuru çalılar ise nefsimiz; kurumuş haysiyetimiz. İçimizi yeşertmenin tek yolu birbirimizi sevmemiz. Seversek inandıklarımıza saldırmayız.”
DevamBir sabah genzimi yakan keskin bir yanık kâğıt kokusuyla uyandım. Bu kokunun; annemin tandırı tutuşturmak için kullandığı eski gazetelerden yayıldığını anlamam uzun sürmedi. Annemin yaptığı nefis gözlemelerle karnımı doyurduktan sonra köyün kuzeydoğusunda bulunan top sahasına doğru yürümeye başladım. Neden sonra gece gördüğüm o garip rüyayı anımsadım…
Devam